Tomek Drewa - Góry i podróże

 7 czerwca – sobota Tradycyjnie nocny pociąg do Jeleniej. Już dawno nie miałem wątpliwej przyjemności nim podróżować. Zapada noc i strzała południa dzielnie pomyka przez pola i łąki Rzeczpospolitej. Marcin tradycyjnie dosiada się w Poznaniu. Dostał miejscówkę w tym samym przedziale. Parę lat się nie widzieliśmy, dokładnie 5, więc chwilę gadamy o naszym życiu i różnych sprawach. Za oknem wstaje blady świt, więc musimy urwać przynajmniej kilka godzin snu. Pociąg swoim jednostajnym rytmem toczy się do Jeleniej. Przed wjazdem na stację okazuje się, że z przodu, we Wrocławiu, dołączono wagony bezpośrednio do Szklarskiej. Przeskakujemy więc z plecakami o wagon do przodu i jest pięknie. Od rana idealne słońce, co w polskich górach jest rarytasem, szczególnie w tym roku. Niebiosa chyba wysłuchały nasze modlitwy, ani jednej chmury! Torowiska między Jelenią a Szklarską wyremontowano, więc pociąg jedzie nieco szybciej, chociaż niektóre dworce straszą z daleka. W końcu po 11h jazdy wysiadamy....

12 października - sobota - Żółkiew - Lwów Po całonocnej jeździe, pochmurnym rankiem przekraczamy granicę. Jak zwykle formalności ciągną się dosyć długo, pomimo niewielkiej kolejki. Po minięciu granicy mam wrażenie, ze przenosimy się do innego świata. Od mojej ostatniej wizyty na Ukrainie minęło prawie 10 lat, mam wrażenie, że czas tutaj się zatrzymał miejscu. Pierwszy przystanek po stronie Ukraińskiej to Żółkiew. Żółkiew została założona w 1597 przez hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. Miasto wraz z zamkiem zaprojektował Paweł Szczęśliwy. Była miastem prywatnym, zapewne za Żółkiewskiego święciła swoje triumfy, dzisiaj raczej wygląda blado. Może to klimat szarej jesieni. Na pierwszy plan wybija się kolegiata św. Wawrzyńca Męczennika. Okazała budowla przy samym rynku, w krypcie której znajduje się sarkofag Żółkiewskiego. Budowla odrestaurowana i dobrze zachowana dzięki datkom Polaków odwiedzających to miejsce. Obok przy rynku ładne odnowiony fronton Zamku Sobieskich, nie...

5 sierpnia – poniedziałek – Rusinowa Polana Bukowina Tatrzańska to jedno z tych miejsc, gdzie czuję się jak u siebie w domu. Spędzałem tutaj wakacje przez wiele lat i wiele się wydarzyło. Teraz, gdy wracam w to miejsce, mam wrażenie powrotu do starej dobrej chaty i widzę zmiany jakie zaszły. Pewne miejsca się nie zmieniły, inne są nie do poznania. Dawne kąty wyglądają tak samo i ten widok na Tatry Wysokie - niezmienny od lat. Nieważne, pada śnieg, czy pali słońce. Ostatnimi czasy pogoda dopisuje i zapowiedzi mówią, że się utrzyma. Tradycyjnie pierwszego dnia jedziemy na Rusinową Polanę, aby popatrzeć na tatrzańskie widoki naszych południowych sąsiadów. Aby uciec od tłumów, wściekle atakujących Tatry, podczas tego wyjazdu planujemy głownie odwiedzać Tatry Wysokie po słowackiej stronie. Na Rusinowej bacówki z oscypkami już zamknięte, ale za to na polance cicho i spokojnie, a ludzi też już jakby nie za wiele, co ma swój urok. Część polany odgrodzono i przechadzają się po niej tylko ow...

Góry Harzu to średniej wysokości góry, rozciągające się na długości 220 km , przypominające nasze Góry Izerskie w połączeniu z Karkonoszami. Najwyższą kulminacja tych gór jest Brocken o wysokości 1141 metrów. Góry te nie są demonem wysokości, ale pomimo bardzo dobrej dostępności są nadal słabo znane polskim turystom i zupełnie niesłusznie. Znajdziesz tutaj praktycznie wszystko czego można oczekiwać od rejonu górskiego średniej wysokości: kolejki górskie, wąskotorowe, jaskinie, stare zamki i pałace, jeziora górskie, zapory, szyby kopalni udostępnione zwiedzającym, skocznie narciarskie, wyciągi itp., itd   Oto kilka subiektywnych uwag, ale mam nadzieję cennych, jakie nasunęły mi się po odwiedzeniu Gór Harzu:   dobra, dobrze oznakowana i gęsta sieć drogowa pozwalająca dotrzeć w dowolny rejon górski   większość gór to obszar parku narodowego: Nationalpark Harz spora ilość miejsc noclegowych o bardzo dobrym standardzie za rozsądne ceny   Braunlage – dobre miejsce...

12.02 – wtorek – Zieleniec - Duszniki Ruszamy a domu poprzedniego wieczora, około 23:30. Tym razem na wyjazd narciarski urwałem się z moim bratem. Miało nas jechać więcej, miejsca były zarezerwowane, ale jak to w życiu bywa, wyszło jak zawsze. Szczególnie, że zima w tym roku jest wyjątkowo mroźna i śnieżna. Warunki narciarskie przez to są idealne w górach, ale niewiadomo jak będzie się jechało nocą samochodem. Do Torunia autostradą, dalej telepanina przez Polskie wsie i miasta. Jazda nocą oprócz wielu wad, ma oczywiście tę zaletę, że ruch na drogach raczej niewielki. Nad ranem gdy się rozjaśnia na dobre, docieramy do nowej obwodnicy Wrocławia i obieramy kurs na Kłodzko. Postój na stacji benzynowej gdzieś po drodze i przed 9 rano docieramy do pensjonatu, w którym mamy metę. Zieleniec to oficjalnie jest częścią miasta Dusznik – Zdroju. Leży na wysokości 800-960 metrów. Dawniej był samodzielną wsią, uważaną za najwyżej położoną w Sudetach. Panuje tutaj specyficzny mikroklimat (jedyny t...

7 sierpnia – wtorek – Złot y Stok – Kamieniec Ząbkowicki Wczoraj, jadąc przez Polskę do Stronia słońce paliło niemiłosiernie, dzisiaj od rana pada deszcz. Norma tych wakacji. Jedziemy do dawnej kopalni złota w Złotym Stoku. Gdy docieramy na miejsce, zza chmur na chwilę wygląda słońce. Ludzi cała masa i na parkingu nie za wiele wolnych miejsc. Uderzamy do kasy, bilety na wejście za dopiero za pół godziny. Czekamy na swoją kolej i zaczynamy zwiedzanie korytarzy. Oczywiście złota tam nie znajdziesz, ale za to całą kolekcję tablic przemysłowych z okresu PRL-u, niektóre miały naprawdę odlotowe teksty, no cóż blask minionej epoki. Po przejściu dolnego odcinka wychodzi się z kopalni i idzie do szybu położonego kilka set metrów wyżej. Od razu schodzi się siedem pieter w dół do podziemnego wodospadu. Lekko podświetlony na kolorowo, niestety nie na tyle, aby zrobić dobre zdjęcie światłem zastanym, chyba że nosisz ze sobą statyw do kopalni! Gdy docieramy na dół szybu natykamy się na niewielkie s...