Tomek Drewa - Góry i podróże

Jak co roku wybraliśmy się pod koniec wakacji na spływ Wdą w Bory Tucholskie. Duża dostępność sprzętu na tym terenie za niewygórowane kwoty i stosunkowa nieduża odległość od Trójmiasta powodują, że można na szybko załatwić sobie spływ. Bardzo istotny czynnik, czyli pogoda - dopisała. Odcinek też raczej relaksacyjny. Uważam, że jeżeli chcesz płynąć jeden dzień, to dystans optymalny. Płynęliśmy go ostatnio dwa lata temu 2 września :-) Kilka uwag odnośnie spływu tym odcinkiem: wybraliśmy w tym roku odcinek Wdy - 21 km 230 metrów początek etapu - za mostem za wsią Osowo Leśne koniec etapu - przy zaporze w elektrowni Wdecki Młyn dobre miejsce, aby wyciągnąć i odtransportować kajak spokojny nurt rzeki, większa ilość roślinności (traw) na całym szlaku spotkaliśmy zaledwie kilka osób duża ilość, czystych niezamieszkałych terenów cisza i spokój na całym dystansie nie wymaga jakiegoś specjalnego doświadczenia tym razem tylko 2 może 3 zwalone drzewa bez większego problemu mo

Początkowo miałem w planach Dolinę Litworową. Od rana piękna pogoda, w końcu mamy środek  lata. Docieram po 7 rano na Łysą Polanę i co się okazuje, że debilni Słowacy zamknęli niebieski szlak przez Dolinę Białej Wody - rzekome prace. Jadę do Tatrzańskiej Jaworzyny - tutaj także zielony przez Jaworową Dolinę - nieczynny. Zakaz wstępu i jakiś Słowak rzuca bardzo niewybredne epitety pod adresem Polaków. Jakoś nie mogę się oprzeć przekonaniu, że zrobiono to specjalnie. Wyobraź sobie zamknięto dwa szlaki najbliżej polskiej granicy, aby nam nieco dowalić w czasie gdy najwięcej ludzi przyjeżdża w Tatry. Od taktyka stosowana przez Słowaków. Pierwszy czynny szlak jaki znajduję to zielony ze Zdiaru Strednicy na Wyżne Kopske Sedlo 1933 m. Po 8 ruszam więc małym odcinkiem, aby po 30 minutach dotrzeć do czerwonego prowadzącego  na przełęcz. Początek wygląda normalnie, niestety bardzo szybko okazuje się, że ten szlak to jedne wielkie rumowisko obsypujących się kamieni. Pnie się notorycznie

O 8:30 ruszamy z Sybinu w stronę Węgier. Od rana znowu upał, całe szczęście będziemy jechać w kierunku północno - zachodnim, więc słońce tym razem nie będzie świecić prosto w twarz. Pierwszy odcinek do Sebes mija bardzo szybko, jest autostrada, więc można jechać. Dalej w kierunku do Alba Julia i Turdy już telepanina normalną drogą. W połowie dystansu miła niespodzianka, nagle pojawiają się znaki na autostradę, której nie ma na mapie drogowej. Odcinek natomiast istnieje! Prowadzi bezpośrednio do Luna de Sus i pozwala nadrobić prawie 100km. Dalej w kierunku do Huedin. Tutaj na stacji benzynowej za miastem spotykamy trzech Polaków na motorach crossowych, którzy szaleją sobie po górach. Zaczynali od Marmaroszy, teraz bardziej w stronę Gór Apusenii. Mają wszystko ze sobą na motorach, więc jadą gdzie chcą. Dalej już kierunek na Oradeę i przejście graniczne z Węgrami w Bors. Droga mija  w miarę sprawnie. Około 13:30 przekraczamy granicę. Od razu inne drogi i inne tempo jazdy. Temperatura cor

Parę odcinków wysokogórskich dróg w Alpach udało mi się pokonać, łącznie z podjazdem pod Grossglockner. Jechałem więc z zamiarem pokonania jednej z najwyższych dróg Rumunii Transforgalskiej lub Transalpiny. Pierwsza z nich nowsza, niestety bardziej zatłoczona, pogoda dopisuje, korki powodują ze ludzie nie docierają nawet do Balea Lake. Wybór pada więc na wyższą Transalpinę . W Alpach odcinki dróg widokowych nie są zbyt długie, około 30 może 40 km, tutaj odcinek z Sebes do Przełęczy Urdele na wysokości 2145 metrów to dystans około 130 km pod górę i oczywiście tyle samo na dół, aby wrócić!    Jest to najwyżej położona droga Rumunii, przecina z północy na południe Góry Parâng – drugie co do wysokości pasmo górskie rumuńskich Karpat. Łączy miasta Sebes w Siedmiogrodzie i Novaci.  Zobacz mapę całej trasy oraz Odległości kilometrowe . Od roku 2010 droga ma częściowo asfaltową nawierzchnię.....i to jak się okazało było dużym problemem.   Odległość z Sybinu do Sebes to koło 60 km,

Dzisiaj zmieniamy lokalizację i przenosimy się na 3 dni do Sybina, Dystans zaledwie 150 km, to wcale nie mała odległość jak na tutejsze realia. Trzeba liczyć sobie grubo ponad 2 godziny. Zjechaliśmy z gór, więc robi się coraz cieplej. Po drodze przejeżdżamy przez miasto Fogarasz, w którym znajduje się twierdza. To nie twierdza jest widoczna z daleka, lecz ogromy budynek cerkwi świecący złotymi kopułami w blasku słońca. Po wjeździe do miasta, twierdza znajduje się na wysokości cerkwi po lewej stronie. Jest widoczna i dobrze oznakowana. I co należy odnotować, po raz pierwszy w tym kraju bezpłatny parking. Samochodów sporo, choć tłoku wielkiego nie ma. Robi się patelnia, temperatura przekracza 30 stopni. Forteca Fogaras, zachowała się po dziś dzień w dobrym stanie. Wybudowana około 1310 roku, została znacząco przebudowana na początku XVII wieku przez księcia Gabriela Bethlena. Nadano jej renesansowy charakter, a umocnienia uchodziły obok twierdzy w Devie za jedne z najlepszych