Tomek Drewa - Góry i podróże

Biskupia Kopa , zwana z czeska "Biskupska Kupa", to ostatni wschodni szczyt Sudetów . Jednocześnie to najwyższy punkt widokowy w Górach Opawskich . Wznosi się na wysokość 890 metrów i zwieńczony jest wieżą widokową pochodzącą z XIX wieku. Jest jedną z najstarszych tego typu górskich konstrukcji. Wieża położona tuż obok granicy, po czeskiej stronie, oczywiście nie ma żadnego problemu z jej dostępnością dla turystów. W naszym przypadku droga w Góry Opawskie wiodła od strony Lądka Zdroju. Aby tam dotrzeć, bardziej opłacalna jest jazda z Polski przez Czechy do Polski.  Nasz pierwszy letni, ciepły i słoneczny dzień podczas tego wyjazdu. Drogą 457 jedź do miejscowości Javornik, tam skręć na drogę nr 60 w kierunku na Zulovą i dalej na Jesenik. Za Jesenikiem skręć w stronę Polski do Głuchołaz . Przed samą granicą masz dwie możliwości, w zależności skąd chcesz iść na szczyt: Skręt na drogę 445 do wsi Zlate Hory, gdzie zielonym szlakiem możesz wejść bezpośrednio na Biskupią Kopę

Pogoda znowu nie zachwyca, nad górami gęsty wał chmur, ale na szczęście się przesuwa. Jest nadzieja, że będzie dobrze. Ruszam na dworzec w Cieplicach, aby złapać pociąg KD do Szklarskiej o 7:32. Przechodząc przez park zdrojowy, widać jak parują wody basenów termalnych. Jest dosyć chłodno, szczególnie jak na lato. Pociąg wjeżdża na peron punktualnie. O 8:15 zgodnie z rozkładem jest w Szklarskiej. Tutaj muszę przejść nieco dalej, na peron 3 , skąd ruszają czeskie vlaki do Liberca przez Harrachov. Pociągi wyglądają nowocześnie i nie mają nic wspólnego z dawnymi vlakami jakie kursowały np. w Górach Małej Fatry. Na peronie czeka już trochę ludzi, pociąg jedzie z Czech i klika minut później, wtacza się nieśpiesznie na tor przy wyznaczonym peronie. Szybka wymiana pasażerów, jak słychać wsiadają także druzja ze wschodu. Pociąg rusza punktualnie o 8:29 , konduktor prosi o założenie maseczek. Większość pasażerów wysiada w Jakuszycach, tylko 3 facetów, oprócz mnie jedzie do Harrachova. Na m

  Czeski Raj - jedno z tych miejsc, do których wybierałem się latami i zawsze coś było nie tak. Nie mogłem tam po prostu dojechać. A to przecież miejsce za miedzą, rzut beretem od południowej granicy. Niezliczoną ilość razy obserwowałem ten region z okien autobusu pędzącego do Pragi. W końcu udało się. Pogoda od rana wygląda na stabilną, lekkie chmury na horyzoncie, ale według prognoz nie powinno padać. Ruszamy z Jeleniej Góry przez Przełęcz Szklarską w stronę Czech. Na granicy oczywiście nie ma żadnej kontroli, można wjechać bez najmniejszych problemów. Ponieważ to stosunkowo rozległy obszar, postanowiliśmy wybrać najbardziej zachwalany w sieci rejon czyli Prachowskie Skały. Kilka subiektywnych informacji dotyczących zwiedzania i przejścia Prachowskich Skał : Jadąc z Harrachova wybierz drogę na Tanvald , następnie na T urnov i 35 bezpośrednio na Jicin . Podaruj sobie, krótsze odcinki górami, bo są bardzo strome i miałem wrażenie, że jadę jeszcze dłużej. Z Jicina prowadzi dobra jak

5 czerwca – wtorek - Błędne Skały - Szczeliniec Wielki Po 7 z minutami nasz autobus zatrzymuje się w Szczytnej,  gdzie po całonocnej jeździe mamy śniadanie. Pogoda o rana nie zachwyca jest pochmurnie i chłodno, lecz są widoki na poprawę. Jemy śniadanie i pierwsze dzisiaj to Błędne Skały. Mijamy Kudowę i do góry. Tutaj  ruch jednostronny dla autobusów. Musisz być na wjeździe o pełnej godzinie aby podjechać do góry, o wpół do zjazdy na dół. Nie nadmieniam nawet o zapłaceniu odpowiedniego myta, aby ruszyć do góry. Przed wejściem jesteśmy pierwszą grupą, wiec ten odcinek idzie nam w miarę sprawnie i szybko po przejściu pierwszego fragmentu skał na dzisiaj, wracamy do autobusu.  Drugie miejsce na dzisiaj to Szczeliniec. Oczywiście i tutaj na parkingu kłębią się autobusy z wycieczkami szkolnymi. Pomiędzy parkingiem a wejściem, cały przaśny lunapark handlowy wszelką kichą i badziewiem rodem z Chin czynny i kole w oczy. Zastanawiam się często dlaczego w Polsce każde miejsce musi b

7 sierpnia – wtorek – Złot y Stok – Kamieniec Ząbkowicki Wczoraj, jadąc przez Polskę do Stronia słońce paliło niemiłosiernie, dzisiaj od rana pada deszcz. Norma tych wakacji. Jedziemy do dawnej kopalni złota w Złotym Stoku. Gdy docieramy na miejsce, zza chmur na chwilę wygląda słońce. Ludzi cała masa i na parkingu nie za wiele wolnych miejsc. Uderzamy do kasy, bilety na wejście za dopiero za pół godziny. Czekamy na swoją kolej i zaczynamy zwiedzanie korytarzy. Oczywiście złota tam nie znajdziesz, ale za to całą kolekcję tablic przemysłowych z okresu PRL-u, niektóre miały naprawdę odlotowe teksty, no cóż blask minionej epoki. Po przejściu dolnego odcinka wychodzi się z kopalni i idzie do szybu położonego kilka set metrów wyżej. Od razu schodzi się siedem pieter w dół do podziemnego wodospadu. Lekko podświetlony na kolorowo, niestety nie na tyle, aby zrobić dobre zdjęcie światłem zastanym, chyba że nosisz ze sobą statyw do kopalni! Gdy docieramy na dół szybu natykamy się na niewielkie s

Nasz pierwszy długi, majowy weekend – ruszamy w Góry Stołowe . Jak zawsze nocną strzałą południa w stronę Wrocławia i dalej w góry.. Oprócz mnie jedzie Adam, Arek, Patrycja, Sylwia i Wojtek. Sprawdzony zespół górski łazików. Wsiadamy do pociągu, który przez Wrocław i Kłodzko prowadzi wagony bezpośrednio do Kudowy Zdroju. 21 z minutami, zanurzamy się w noc i ruszamy. W pociągu ludzi jakby niewiele, Chyba Polacy nie zaskoczyli jeszcze że to wolny, dłuższy czas i w pociągu nie ma tłumów. Zapewne szybko się to zmieni. Pociąg monotonnie tłucze się przez kraj. 1 maja – Błędne Skały Około 4 rano lądujemy we Wrocławiu. Wstaje świt, ludzie tarabanią się z przedziałów, a przecież mamy prawie 40 minut postoju.  Powolne przetaczanie wagonów. Nasze są na samym końcu, nowa lokomotywa i ruszamy w stronę gór. Około 8 rano wysiadamy w Kudowie Zdroju. Dawniej linia kolejowa prowadziła do czeskiego N achodu , ale musiało to komuś bardzo przeszkadzać i dzisiaj to już tylko wspomnienie. Jest nieco chłodno,