Tomek Drewa - Góry i podróże

Wiele wody w Sanie upłynęło od mojej ostatniej wizyty w ojczyźnie "bieszczadzkich aniołów". Prawie 9 lat, więc i zmiany w górach też zapewne są duże. Pytanie czy zachowała ona swój niepowtarzalny charakter, czy zagubił się on na przestrzeni mijających lat. Czas nagli, ruszamy autobusem, przy wtórze piorunów, odgłosów burzy i ulewnego deszczu. 11 czerwca - wtorek Po całonocnej jeździe autobusem przed 7 rano stajemy przed Zamkiem Kimtów w Lesku, który będzie naszą kwaterą podczas tego wyjazdu. Pogoda od rana idealna, o 7 jest ponad 20 stopni. Pełne słońce, nawet nie myślę, ile będzie na odejściu? Jemy śniadanie i o 9 ruszamy w stronę Cisnej, Następnie Wetliny, aby na Przełęczy Wyżniej rozpocząć podejście żółtym szlakiem na schronisko na Wetlińskiej . Na parkingu już nieźle przypieka, za to widok na Caryńską nieprzeciętny już od rana. Ruszamy do góry. Zaraz po wejściu na szlak, krzyż upamiętniający ratowników, którzy zginęli w górach oraz tablica z niezapomnianymi

21 sierpnia - wtorek - Wetlina Bieszczady to bez wątpienia moje ukochane miejsce, góry w których rozpocząłem moją długą wędrówkę górskimi szlakami, ale także miejsce, które od razu pokazało mi potęgę przyrody i nauczyło bezwzględnej pokory dla żywiołu jakim są góry. Nie zmieniło to w niczym faktu, że zawsze czekam na wyjazd w Bieszczady, aby zaznać tamtejszego spokoju, posłuchać ciszy gór i chłonąć ich niesamowity zapach. To ostatnie dzikie góry w Polsce, miejsce, gdzie nadal można spotkać prawdziwych turystów wędrujących z plecakami po połoninach. Ostatni azyl świata prawdziwych podróżników i bieszczadzkich włóczykijów. Ruszamy z Gdyni popołudniowym pociagiem, będzie wlókł się niemiłosiernie, ale to jedyny jaki jedzie do Zagórza. Ruszyliśmy i gnamy przez Polskę, przed nami już tylko perspektywa wędrówki po polskim dzikim zachodzie. Bez większych problemów PKS-em docieramy z Zagórza do Wetliny. Tym razem tutaj będzie baza. Po poszukiwaniach zakrojonych na szeroką skalę, udaje się w