Tomek Drewa - Góry i podróże

Hamburg nie jest miastem wielkich zabytków i nadzwyczajnych dzieł sztuki. To na wskroś duże, nowoczesne i kosmopolityczne miasto. To metropolia, z ogromnym portem i licznymi nacjami posługującymi się swoimi językami. Wiele razy chciałem odwiedzić miasto, ale bez rezultatu. Do momentu, gdy zrządzeniem niebios, przyjechałem tutaj z programu Erasmus+.  Miasto wbrew obiegowej opinii nie leży nad morzem, ale woda jest niemal wszędzie, dzięki kanałom i niezliczonej ilości mostów. Oczywiście rzeką Łabą wpływają do portu ogromne kontenerowce. Hamburg jest po Rotterdamie i Antwerpii trzecim największym portem Europy .  Jak większość niemieckich miast jest doskonale skomunikowany. Dotrzesz tutaj samolotem, pociągiem, autobusem czy statkiem. Wewnątrz aglomeracji komunikacja także działa wzorcowo i bez większych zarzutów. Wszystko jeździ punktualnie - no chyba, że zdarzy się wypadek. Klimatyzacja niemal w każdym wagonie.   Poniżej przedstawiam Ci mój całkowicie subiektywny ranking...

Mogielica w Beskidzie Wyspowym jest jednym ze szczytów położonych najbliżej Karkowa, odległość to zaledwie 60km. Jest jednocześnie najwyższym szczytem Beskidu Wyspowego i zaliczana do Korony Gór Polski. A to już dobry argument aby odwiedzić ten wierzchołek. Ruszam z Krakowa przy pięknej pogodzie, ruch na zakopiance niewielki. Niestety już na wskości Mszany Dolnej, słońce i błękitne niebo pozostają jedynie wspomnieniem. Od zachodu ciągnie wał szybko nadciągającej warstwy chmur. Na Mogielicę można dostać się z kilku miejsc: z Przełęczy E. Rydza Śmigłego - szlakiem zielonym - odcinek najkrótszy 3,5 km w jedną stronę z Jurkowa - szlakiem niebieskim - 5,2 km w jedną stronę ze Słopnic - szlakiem czerwonym i żółtym - 9,6 km jedną stronę Duża część turystów wybiera najkrótszy, zielony szlak z przełęczy. Ja natomiast rozpoczynam wędrówkę szlakiem niebieskim z Jurkowa. Samochód możesz zostawić na darmowym parkingu gminnym  znajdującym się przy ośrodku zdrowia i Zajeździe Mogielica. N...

Gorce są górami bardzo niedocenianymi, uważam iż widokami, stylem i urokiem nie ustępują innym masywom w Polsce. Nadal to kraina nieco na uboczu, nie widać nieokrzesanych tłumów i można spokojnie wędrować. Przejście, które opisuję to można rozpocząć w dwóch miejscach:  na moście w Konikach, gdzie rozpoczyna (lub kończy) szlak zielony   wjechać wyciągiem na Tobołczyk ze stacji narciarskiej Tobołów  i ruszyć w stronę Starych Wierchów , także zielonym szlakiem – oszczędność około godziny z buta Chciałem wykombinować coś nowego i przedobrzyłem. Podjechałem na parking przy stacji narciarskiej. Tutaj kroją od razu 25 zł za sam wjazd i wejść lasem wzdłuż stoku. Niestety nie przewidziałem, że na szago się nie da, ze względu na krzaki oraz ilość śniegu. Oprócz tego lasem płynie potok. Został mi więc wjazd krzesełkiem do góry ( bilet 20 zł ). Pogoda jest piękna, lekki wiatr i temperatura nieco poniżej zera. Kupuję bilet i po kilkunastu minutach staję przy górnej stacji. Zaczynam...

Środek zimy, w górach śniegu po dostatkiem, pogoda także nie najgorsza, więc czas najwyższy na niebieski szlak Beskidu Sądeckiego. O 6:17 łapię autobus z Krakowa do Szczawnicy. Ciemno, ludzi niewiele, pada lekka mżawka. Mam nadzieję, że szybko przestanie. Gdy tylko słońce rozjaśnia horyzont, krople deszczu gdzieś znikają. Za Mszaną Dolną autobus skręca z zakopianki na drogę w Pieniny i o 8:30 ląduję w Szczawnicy. Cicho i spokojnie. Szlak niebieski prowadzi do schroniska na Przehybie z możliwością kontynuowania wycieczki do Rytra. Analogicznie jak czerwony GSB, ale ten zamierzam zostawić sobie na lato.   Szlak łapię na ulicy Zdrojowej, prowadzi przez przysiółek Kunie do Sewerynówki, gdzie zaczyna się las. Po ok 3 km, przy małym wodospadzie robię sobie chwilowy popas na śniadanie i ruszam drogą w górę. Już od samego początku wyślizgany lód, więc raki na buty wprost nieodzowne. NIe wspominając o kijach trekkingowych. Przez pierwszy kilometr droga wznosi się łagodnie w górę, ale n...

Dzisiejszy wpis przeznaczam dla zwolenników długodystansowych spływów kajakowych, do których także się zaliczam. Pomimo obleśnej pogody, jaką serwuje nam sierpień w tym roku, wybraliśmy się na zupełnie nowy dla nas odcinek rzeki Wdy, z Błędna do Tlenia. Niestety prognozy nie były zbyt optymistyczne, ale trasa ta okazała się najlepszą, jaką dotąd przepłynęliśmy:  długość odcinka to 23 km według wskazań GPS  początek przy dzikim campingu w Błędnie za mostem koniec w Tleniu przy nabrzeżu Pensjonatu Tleń (skręt tuż za mostem od strony Osia) najładniejszy i najbardziej urozmaicony widokowo i przyrodniczo odcinek Rzeki Wdy długie leśne docinki bez dostępu do cywilizacji cisza i spokój, w tygodniu niemal całkowity brak ludzi wymaga pewnego doświadczenia, trochę zwalonych drzew, wąskie zakola, gdzie trzeba nieco manewrować kajakiem spora ilość ładnych miejsc na popas lub nocleg pod namiotem na niektórych odcinkach wartki nurt, który sprawia, że kajak żwawo sam pomyka z prądem występuj...