Tomek Drewa - Góry i podróże

Jeden z ostatnich wyjazdów wiedzie do dziwnego państwa o nazwie Naddniestrze .  Jest to państwo nieuznawane przez świat, z dumną stolicą w Tyraspolu, do którego dzisiaj docelowo zmierzamy. Kraj obejmuje tereny położone na lewym brzegu Dniestru oraz prawobrzeżne miasto Bendery (Tighina) - to drugi nasz dzisiejszy cel. Jest to pas ziemi o długości około 200 km i średniej szerokości około 12–15 km (najmniejsza szerokość 6 km, największa 38 km). Kraj jednostronnie oderwał się od Mołdawii 2 września 1990, deklarując pozostanie w składzie Związku Radzieckiego , podczas gdy Mołdawia wystąpiła z niego 23 czerwca tego roku. Pełną niepodległość ogłosiło 5 grudnia 1990 r.  Z Odessy tym razem ruszamy w kierunku północno - zachodnim. W autokarze niewiele osób zdecydowało się na odwiedzenie tych ziem, bo zaledwie 13 osób. Około 7 rano opuszczamy miasto, kierując się do przejścia granicznego z Mołdawią, a właściwie pod kontrolą Rosji. Droga do granicy jest mas...

Od mojej ostatniej wizyty w tym miejscu minęło prawie 17 lat. Ech dawne, piękne czasy minionej i niezapomnianej epoki. Dzisiaj znalazłem się tutaj nieco przypadkiem, więc - korzystając z pięknej pogody, ruszyłem do schroniska na Hali Ornak. Ani jednej chmury na horyzoncie, po prostu bajka. Stefan Żeromski napisał niegdyś; "Ładniejsze miejsce, jeśli jest na kuli ziemskiej - to niech sobie będzie. Dla mnie Dolina Kościeliska jest majstersztykiem przyrody".  Kilka subiektywnych uwag z tego przejścia: masy ludzi ciągnące już od Kir - zawsze było ich pełno ale teraz mam wrażenie, że to jakieś apogeum masy pielgrzymkowej dolina wydaje mi się mniejsza niż kiedykolwiek dotąd - zapewne kwestia mijającego czasu w Jaskini Mroźnej dorobiono kilka dodatkowych metalowych chodników, co jeszcze bardziej ułatwia jej przejście a co za tym idzie, kolejne masy narodu szturmują wejście schronisko wyraźnie odnowione i proponuję wejść po schodach na piętro, tam ma dopiero swój klimaci...

Wiele wody w Sanie upłynęło od mojej ostatniej wizyty w ojczyźnie "bieszczadzkich aniołów". Prawie 9 lat, więc i zmiany w górach też zapewne są duże. Pytanie czy zachowała ona swój niepowtarzalny charakter, czy zagubił się on na przestrzeni mijających lat. Czas nagli, ruszamy autobusem, przy wtórze piorunów, odgłosów burzy i ulewnego deszczu. 11 czerwca - wtorek Po całonocnej jeździe autobusem przed 7 rano stajemy przed Zamkiem Kimtów w Lesku, który będzie naszą kwaterą podczas tego wyjazdu. Pogoda od rana idealna, o 7 jest ponad 20 stopni. Pełne słońce, nawet nie myślę, ile będzie na odejściu? Jemy śniadanie i o 9 ruszamy w stronę Cisnej, Następnie Wetliny, aby na Przełęczy Wyżniej rozpocząć podejście żółtym szlakiem na schronisko na Wetlińskiej . Na parkingu już nieźle przypieka, za to widok na Caryńską nieprzeciętny już od rana. Ruszamy do góry. Zaraz po wejściu na szlak, krzyż upamiętniający ratowników, którzy zginęli w górach oraz tablica z niezapomnianymi ...

Samolot staruje z Warszawy do Frankfurtu o 6:20, ciemno i zimno wokół. Zapowiadają, że we Frankfurcie 2 stopnie powyżej zera. Gdy samolot Lufthansy wznosi się ponad chmury wstaje słońce, zapowiada się piękny dzień. Po godzinie i 20 minutach gdzieś na dole pojawiają się zarysy miasta. Pilot ogłasza, ze mamy korek nad lotniskiem i wylądujemy z opóźnieniem. Widać, że oprócz nas wiszą też inne samoloty. W końcu po szybkich manewrach wbijamy się w kolejkę i lądujemy. W lewej i prawej strony las. Samolot jeszcze prawie 15 minut jedzie po pasie, zanim na horyzoncie pojawia się terminal i inne samoloty. Po opuszeniu samolotu jeszcze 15 min autobusem. Tutaj mamy nieco ponad godzinę na przesiadkę do Porto, więc trzeba się spieszyć, aby zdążyć na odpowiedni terminal. Prawdopodobnie wszystkie loty w strefie Schengen odbywają się z Terminalu A. Ma on 35 bramek, dotarcie do końcowych zajmuje nawet 40 minut. Docieramy i mamy nieco zapasu. Start zgodnie z rozkładem lotów. Stąd także samolot Lufthansy...